Alles wat mij triggert is een les voor mezelf.
Waarom word ik getriggerd?
Hij maakt iets in mij los. Mijn lichaam geeft een signaal af, een gevoel, een beeld, een gedachte, wat ik zie als mijn waarheid.
Door de emotie ga ik in de beschermingsmodus om te overleven.
Want hij doet mij pijn, hij maakt mij boos, ik voel mij aangevallen, ik schreeuw het eruit, ik scheld het eruit, ik gooi het eruit, ik zeg wat ik voel of ik zwijg of ik krop het gewoon op.
Mijn hart raakt steeds meer beschadigd.
En alleen ik kan mijn eigen beschadigde hart helen. Niks en niemand anders. Geen ouder, geen zus, geen vriend, geen familie, geen collega, geen kennis.
Want ze horen mij niet, ze zien mij niet staan, ze begrijpen het niet, ze voelen mij niet, ze snappen het allemaal niet.
Maar is dat niet logisch? Hoe kunnen ze het snappen? Ze voelen niet wat ik voel, ze zien niet hoe ik het zie, ze horen mij niet, omdat zij mijn gedachtes niet kunnen lezen.
Dus ik ging naar binnen, ik ging nadenken, verschillende oorzaken opzoeken, mogelijkheden bedenken.
Alles in mijn leven is een spiegel. Wie ik tegen kom, wat ik zie, wat ik hoor, wat ik proef, wat ik voel.
Oh ok, dus als iemand mij triggert moet ik het spiegelbeeld ervan zien.
Hij triggert mij, omdat er een boosheid in mij zit, een pijn, een verdriet, een emotie, iets wat ik mezelf aandoet en dus niet iemand of iets anders.
Zelfsabottage, zelfpijniging, zelfveroordeling,
Mijn waarheid klopte dus niet, want die was altijd negatief. Het lag altijd aan een ander, nooit aan mij. Mijn lichaam gaf die signaal toch zelf af?
Mijn gevoel klopte niet, ik deed mijzelf iedere x pijn, ik veroorzaakte zelf die pijn, die angst, dat gevoel, ik brak zelf mijn hart, ik deed mezelf te kort, ik hield niet van mezelf, het was het allemaal niet waard.
Ik was te trots, ik was de kenner, ik wilde nooit toegeven, ik had een masker op, ik beschermde mij te veel, ik was bang.
Mijn verhaal klopte niet, het was niemand anders, ik was het zelf, ik deed het zelf, ik creerde alles zelf, ik liet het mezelf voelen.
Mijn leven heb ik aan mezelf te danken.
De ziektes heb ik aanmezelf te danken.
De ruzies heb ik aan mezelf te danken.
De spanning en stress heb ik aan mezelf te danken.
De twijfels heb ik aan mezelf te danken.
De kapotte relaties heb ik aan mezelf te danken.
De scheiding heb ik aan mezelf te danken.
De verhuizingen heb ik aan mezelf te danken.
De discussies heb ik aan mezelf te danken.
De verschillende banen, waar ik werd ontslagen, heb ik aan mezelf te danken.
De leugens heb ik aan mezelf te danken.
Het vreemd gaan, gedumpt worden, in de steek worden gelaten heb ik aan mezelf te danken.
De stress, de pijn, de trauma's, de ongelukken heb ik aan mezelf te danken.
Ik heb hier zelf om gevraagd, het was mijn eigen schuld.
Want ik hield niet van mezelf, ik deed mezelf te kort, ik was boos op mezelf, ik heb mezelf verraden, ik deed niet mijn best, ik liet niet zien wie ik werkelijk was, ik zorgde niet goed voor mezelf, ik lette te veel op anderen, ik observeerde anderen, ik maakte van mijn gedachtes mijn eigen verhaal.
Ik beschermde mezelf op de verkeerde manier, ik blokkeerde alles, ik wilde niet in de spiegel kijken, ik was mijn masker en niet mezelf.
Ik was mezelf kwijt, ik was niet wie ik werkelijk was, ik deed mij anders voor, ik had een muur om mij heen gebouwd en ik kwam er niet meer uit.
Dus ieder mens, ieder dier, ieder omgeving, ieder ervaring, ieder avontuur is een les, heeft een boodschap voor mij, geeft een hint, geeft een signaal af, spiegelt mezelf.
Ik ging de spiegels ontleden in mijn gedachte, met mijn gevoel, met mijn plaatjes, met mijn kennis.
Ik draaide alles om. Van een dag geleden, een week, een jaar, heel mijn leven.
Ik bedank iedereen in mijn leven.
Dank je wel dat je in mijn leven was, dank je wel dat je mijn ogen opende, dank je wel dat je mij alles liet voelen, dank je wel dat je mij alles liet zien, dank je wel voor de wijze lessen, dank je wel voor je hulp, zonder jullie heb ik het nooit ontdekt, dank je wel dat ik in de spiegel durf te kijken.
Dat alles met elkaar is verbonden.
Dat niets toeval is en alles een reden heeft.
Ik weet nu wie ik werkelijk ben, ik heb een missie volbracht, ik heb lessen geleerd, ik leerde omdenken, ik leerde mezelf kennen,
Ik laat nu zien wie ik werkelijk ben, ik laat nu zien wat ik werkelijk kan, ik weet nu de echte waarheid, ik ben niet meer bang, ik ben niet meer zwak, ik ben niet meer machteloos. Ik maak niet meer mijn eigen verhalen, Ik heb mezelf genezen. Alle kennis zit in mij. Daar heb ik mijn gaves, mijn kado, mijn inzichten en boodschappen, de waarheid ontdekt.
Mijn missie is om jou ook jezelf te leren kennen, jezelf te ontdekken, jezelf te durven laten zien, jezelf te kunnen zijn wie je werkelijk bent, om weer van jezelf te houden, om de waarheid te kunnen ontdekken, leren wat vrijheid is, om jou in te laten zien dat je sterker bent dan jij over jezelf denkt.
Het is een pittige reis, je komt op verschillende plekken, verschillende momenten, verschillende beelden, verschillende gevoelens.
Durf jij het aan?
Herken je dit en heb je hierbij hulp nodig, schroom niet om mij een mail te sturen naar Eye2Eye.actovation@gmail.com als je vragen hebt of boek een sessie Abonnementen | Eye2eye Activation
Kommentarer